تأثیر دیپلماسی اقتصادی پسا مدرن بر تحقق اهداف اقتصاد داخلی ایالات متحده آمریکا (2012-2009)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه تربیت مدرس

2 استادیار گروه روابط بین الملل دانشگاه تربیت مدرس

چکیده

در اقتصاد سیاسی جدید بین‌الملل، دولت‌ها نمی‌توانند نقش بسیاری از کنشگران غیردولتی همچون شهروندان و سازمان‌های اقتصادی مردم‌نهاد را در عرصۀ روابط خارجی نادیده بگیرند. از طرفی، دیپلماسی اقتصادی مدرن، به دلیل تأکید بر انگارۀ دولت‌محوری، از بسیاری از پویایی‌های نظام اقتصادی جدید، باز می‌ماند. پس، تحلیل راهبردهای اقتصادی جدید برخی از کشورها مستلزم گذار از مبانی دیپلماسی اقتصادی مدرن به اصول دیپلماسی اقتصادی پسامدرن است. بنا به تعریف صاحب‌نظران، دیپلماسی اقتصادی پسامدرن، هنر افزایش منافع ملی از طریق مبادلات پایدار اطلاعات اقتصادی میان دولت‌ها، ملت‌ها و دیگر گروه‌ها جهت مدیریت سازمان‌ها و ائتلاف‌های کثیرالمنافع است.  از این‌رو، هدف این مقاله ارزیابی تأثیر نقش اصول دیپلماسی اقتصادی پسامدرن بر دستیابی آمریکا به اهداف اقتصادی داخلی به واسطۀ بهره‌برداری از ظرفیت‌های اقتصاد جهانی (کشورداری اقتصادی)، در دورۀ تصدی وزارت خارجه به دست هیلاری کلینتون است. بنابراین، دغدغۀ اصلی ما پاسخ به این سؤال است: کلینتون چگونه از ظرفیت‌های دیپلماسی اقتصادی پسامدرن جهت نیل به اهداف اقتصادی آمریکا استفاده کرد؟ در تحقیق پیشِ رو، بر اساس رویکرد توصیفی‌ـ‌تحلیلی و شیوۀ تحلیل کیفی داده­ها این فرضیه مطرح خواهد شد که دستگاه دیپلماسی کلینتون در عرصۀ اقتصاد سیاسی جدید جهانی از اصول دیپلماسی اقتصادی پسامدرن به انحاء مختلف، بهره‌برداری کرد. به عبارتی، کلینتون ظرفیت‌های بالقوۀ شرکت‌های خصوصی، شهروندان و سایر نهادهای دولتی آمریکا را با استفاده از ابزارهای نوین ارتباطی جهت افزایش منافع اقتصادی،‌ به فعل درآورد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

مراجع

باقری، محمد‌مهدی. 1393. «چرا بریکس مهم است؟». روزنامۀ همشهری. 28 بهمن.
«رقابت اقتصادی امریکا و چین به جنگ دیپلماتیک انجامید». 1390. خبرگزاری اسلام تایمز. 24 اردیبهشت. قابل دسترس در: http://islamtimes.org/fa/doc/news/71376/ [25/03/96].
موسوی شفائی، سید‌مسعود. 1387. «ابعاد دیپلماسی اقتصادی آمریکا». در: دیپلماسی اقتصادی آمریکا. به کوشش سیدمسعود موسوی شفائی. تهران: معاونت پژوهش‌های سیاست خارجی‌، گروه مطالعات اقتصاد سیاسی بین‌الملل، مرکز تحقیقات استراتژیک. صص 160-171.
Amariei, A. C. 2014. “Economic diplomacy in the context of economic crisis”. Europolity-Continuity and Change in European Governance. Vol. 8. No. 1. pp 7-31.
Christie, Les. 2009. “Foreclosures up %75 in 2007”. CNN money. 29 January. http://money.cnn.com/2008/01/29/real_estate/foreclosure_filings_2007/. [03/12/2016].
Correct the Record. 2012. “Hillary Clinton: Women's Economic Empowerment”. http://correctrecord.org/breaking-glass-womens-economic-empowerment/ [15/12/2016].
Clinton, Rodhom Hillary. 2011. “Economic Statecraft”.  Economic Club of New York City. http://seoul.usembassy.gov/p_c_sk_101411.html [12/01/2017]
Clinton, Rodhom Hillary. 2012. “Economic Statecraft”. U.S. Department of State http://iipdigital.usembassy.gov/st/english/video/2012/04/201204264597.html#axzz3ut5z5rGS [15/01/2017]
Direct Line for American Business. (­2013). U.S. Department of State http://www.state.gov/documents/organization/210635.pdf [18/01/2017].
International monetary fund website, 2012. “The world fact book”. http://www.imf.org/external/pubs/weo/2012/01. [16/02/2017].
International Trade Administration. 2012. “National Export Initiative”, http://trade.gov/nei/ [21/02/2017].
Jacobsan, Gray C. 2012. “The Economy and Partisanship in the 20120 Presidential and Congressional Elections”. University of California, San Diego. Draft for Political Science December 17.
­Kellerhals Jr, Merle D. 2012. “Economic Statecraft Seeks to Enhance International Travel, Tourism”. http://iipdigital.usembassy.gov/st/english/article/2012/06/201206147400.html#axzz3ut5z5rGS [22/03/2017].
Keohane, R. O. 2009. “The old IPE and the new”. Review of International Political Economy, Vol. 16. No. 1. pp 134-46.
Kurbalija, J & Katrandjiev, V. (2006). “Multistakeholder diplomacy: challenges and opportunities”. DiploFoundation Malta.
Kutlay, M. 2010. “New Diplomacy’in International Political Economy and Turkey-EU Relations”. USAK Yearbook of International Politics and Law, Vol. 3. pp 477-480.
Obama, Barack. 2009. “President Obama’s Speech to a Joint Session of Congress” http://iipdigital.usembassy.gov/st/english/texttrans/2009/02/20090224231709eaifas0.110882.html#axzz3tMxbFJgS [19/06/2017].
Parkinson, Martin, 2015, “US Economic Diplomacy – A View from Afar”. Griswold Center for Economic Policy Studies Working Paper No. 246.
Saner, R & Yiu, L. 2003. “International Economic Diplomacy: Mutations in Post-modern Times”. Netherlands Institute of International Relations ‘Clingendael’.  ISSN 1569-2981.
Saner, R. 2006. “Development Diplomacy by Non-state Actors: An Emerging Form of Multistakeholder Diplomacy. Multistakeholder Diplomacy: Challenges and Opportunities. Malta: DiploFoundation, 93-104.
Saner, Raymond. 2011. “Postmodern economic diplomacy”. International Conference Challenges Facing the 21st Century Diplomat: Representation, Communication, Negotiation and Training.
Borchmeyer, Sebastian & others, 2012. “Exploring Public and Economic Diplomacy”. School of Internal and Public Affairs. University Caystone Project Final Report.
U.S. Department of State. 2012. “Economic State Craft U.S. foreign Policy in an age of Economic Power”, Bureau of Public Affairs. http://www.state.gov/documents/organization/184395.pdf [11/07/2017].
U.S Department of State. 2011. “Fact Sheet: 2011 African Women’s Entrepreneurship Conference”. http://translations.state.gov/st/english/texttrans/2011/06/20110610142322su0.5707753.html#axzz2Ik2KMMgt. [02/04/2017].
U.S Department of State. 2012. “Global Economic Statecraft: Funding Economic Solutions to the World’s Problems”.
http://www.state.gov/r/pa/prs/ps/2012/06/192288.htm [18/08/2017].
مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی
دوره 7، شماره 24
ویژه‌نامه سیاست خارجی و انرژی
آذر 1396
صفحه 93-113

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار