1
مدیریت دولتی، خط مشی گذاری عمومی، دانشکدۀ مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
2
دانش آموخته و مدرس دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
چکیده
شبکه‌های خط‌مشی یکی از عناصر نوین در حیطۀ خط‌مشی گذاری است؛ شبکه‌ها قادرند پیوندهایی را به‌منظور مشارکت هر چه بیشتر میان بازیگران خط‌مشی ایجاد کرده و مسیر دستیابی به اهداف را برای آنان تسهیل نماید. با نظر به فرآیند خط‌مشی گذاری در سیستم اداری کشورمان ایران و گسترش پدیدۀ فساد اداری، لزوم وجود شبکه‌های خط‌مشی برای رفع این‌گونه معضلات عمومی و سلامت اداری احساس می‌شود. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش شبکه‌های خط‌مشی در ارتقای سلامت اداری سازمان‌های دولتی است. روش پژوهش، روش تحقیق آمیخته با طرح متوالی اکتشافی است و جامعۀ آماری پژوهش را بازیگران سازمان‌های دولتی گوناگون تشکیل می‌دهند که با استفاده از روش نمونه‌گیری متجانس شناسایی و با آن‌ها مصاحبه شده است، پس از بررسی مصاحبه‌ها 160 مضمون اولیه شناسایی شد که از این تعداد 21 مضمون پایه، 13 مضمون سازما‌ن‌دهنده و 5 مضمون فراگیر استخراج شدند، درنهایت نتایج حاصل از مطالعات کیفی منجر به احصای الگو و تست آن با استفاده از روش پیمایش شد. نتایج بیانگر این است که شبکه‌ها قادرند از طریق گسترش مشارکت و همکاری، برقراری هماهنگی و ارتباط بیشتر میان افراد، واحدها، بهبود نظارت و کنترل، تأکید بر ابعاد ساختاری و عوامل اجتماعی و فرهنگی کارکنان در تحقق سلامت اداری گام مؤثری بردارند.
)